Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008


Αν σε ρωτήσω και σήμερα σε τι πιστεύεις θα μπορέσεις να μου απαντήσεις?

μην αγχώνεσαι.έχεις άπλετο χρόνο.Όσο ακριβώς θα μείνω κοντά σου.


Σσσσς!Ακούς φωνές?!Όχι...όχι σου λέω δεν είναι ιδέα μου!

Γιατί στην τελική να είναι όλα ιδέα μου?

Δική σου ιδέα και δημιούργημα είναι αυτή η μαλακία που ονομάζεις κόσμος και πραγματικότητα.

Κόσμος και πραγματικότητα

Κόσμος και πραγματικότητα.

Κόσμος και ....


......


Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο αυτό το συναίσθημα μέσα μου,που δε θα φύγει ποτέ φοβάμαι.και το αισθάνομαι τόσο βαθιά ως εγώ μου,που νομίζω πως αν σφιχτώ λίγο θα ματώσει και θα μου αποκλείσει την περίπτωση ίασης.


Πότε θα μάθω να μην λειτουργώ με εικόνες?

να μην αγαπώ γαλλικές ταινίες ?

να απεχθάνομαι τις σοκολάτες ,και να αγαπώ λίγο (τόσο δα)κι εμένα?


Δεν καταλαβαίνω πολλά από σένα, δηλαδή από μένα, δηλαδή απο εμάς, δηλαδή τίποτα.


Μεθυσμένη ίσως να τα καταφέρνω καλύτερα και ερωτευμένη να λειτουργώ ελατωματικά.


"Αλλαγές δε γίνονται δεκτές κλπ κλπ κλπ."


Γιατί ψυχή μου όταν μάθεις να απαντάς καλά ,μονάχα όταν δεν πονάς,τότε συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχεις.Τόσο απλό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: