Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

αΝυδρα


"Δεν είναι θέμα προσπάθειας πια.Μονάχα σκέψης,φαντασίας,ερωτισμού.

Δεν τα πάω καλά με την αλήθεια μωρέ.Ποτέ δεν την έκρυβα όσο κι αν μου το ζητούσε.Δημιουργούσα όμως στη θέση της μια νέα δική μου κατά δική μου και την πλάσαρα
συνήθως με επιτυχία.Πόση ξεφτίλα να χωρά μέσα μας.Ναι είναι αλήθεια αλλά να σου πω κάτι;;
Πραγματικά σπάνια πια το σκέφτομαι.Αλήθεια είναι η αλήθεια μου και ξεφτίλα ότι άλλο πιστέψω πέρα από αυτή.

Ακόμη μεγαλύτερη μιζέρια ξέρεις τι είναι;;
Η μοναξιά που μου πάσαραν από μικρή και τώρα αυγατίζει.Σαν επένδυση σε ομόλογα ένα πράγμα.
Ακόμη σε αλήθειες κολλώ.Τι να σου λένε εσένα όλα αυτά.

Συμβιβάζομαι ρε σου λέω.Μ' ακούς;;Ναι καλός είναι μαζί μου.Αλλά όχι και έρωτας.Για τι με πέρασες.
Δεν με πονάει πια.Αυτό είναι το θετικό.Κατάλαβα πως "η μνήμη τελικά όλα τα σβήνει".

Τι να σου λένε εσένα όλα αυτά.

Για σένα το ανασφαλές παιδάκι θα μαι πάντα.Που αγαπάει να αγαπάει και μισεί ότι το ποθεί."


είπα στον εαυτό μου κι έσπασα το γυαλί.
Έπειτα έστριψα τσιγάρο και πάλεψα να κοιμηθώ.
Τα κατάφερα ομολογώ.Με μουσκεμένα σεντόνια από τον ιδρώτα και τις σκέψεις ,με έναν ύπνο στείρο από κάθε όνειρο και σεβασμό για μένα.


Τι να σου λένε εσένα όλα αυτά.

ανυπομονείς μάλλον να με γνωρίσεις.
Μη βιάζεσαι.

Το έκανα εγώ.


Απογοητεύτηκα.

4 σχόλια:

beth είπε...

to diabaza kai ka8ws to diabaza iksera pws to grapses esi... einai o idios tropos grafis lew me to allo blog ths.
xairomai gia to diko sou gousto

Aristodimos είπε...

"Ο χρονος τελικά όλα τα σβήνει" ... η μνήμη τα κρατάει κρυμμένα μα ζωντανά ετοιμα να τα ανασύρεις σε καθε ζήτηση..

Κι όμως όλα αυτα μου λένε τόσα πολλα... σαν να κοιτω μεσα στον καθρέφτη...

Αρης

jacki είπε...

Πόση ξεφτίλα να χωρά μέσα μας;
Έχουμε χώρο μέσα μας. Στο χέρι μας είναι να τον γεμίσουμε με ξεφτίλα ή αξιοπρέπεια και εγωισμό.
Να είσαι καλά και να περνάς ακόμη καλύτερα.

Ανώνυμος είπε...

τι μου λενε αυτα;
οτι σε ξερω
νομιζα πως ειμαι μοναδικη στο ειδος
εξω επεσα
υπαρχεις και εσυ
και πραγματικα με βλεπω απο την πλευρα που σε βλεπω για ολα τα λεπτα που σε διαβασ και σου γραφω
και δε με απογοητεισ(ω) καθολου